Geopereerd

Op verzoek van Deborah doe ik vandaag verslag.

Deborah mocht voor zes uur nog wat eten dus om half zes ging de wekker. Ook de kinderen waren vroeg wakker zodat de rest al om kwart voor zeven aangekleed aan het ontbijt zat. Vlak daarna kwam Tineke zodat we even na zevenen wegreden en ons voor achten op de afdeling meldden..
Om 10 uur werd Deborah opgehaald voor de operatie. De plastisch chirurg was nog langsgeweest en begon met een meetlint te puzzelen aan de mooiste oplossing. Ze waarschuwde dat het goed zou kunnen dat de huid nog verder zou moeten worden opgerekt met een tissue expander.

De ervaringen met een tissue expander waren erg pijnlijk. Het oprekken van de huid deed extreem veel pijn. Geen leuk vooruitzicht dus, maar de plastisch chirurg dacht dat door het gebruik van een andere techniek  dit minder erg zou zijn. Om nieuwe complicaties te voorkomen is vandaag een stuk huid en een spier van de rug gebruikt om de nieuwe borst goed "in te pakken".

Toen Deborah bijkwam bleek dat ze inderdaad een tissue expander heeft gekregen. Ze had veel pijn waardoor ze een pijnstiller kreeg waar ze erg slaperig van werd. Toen ik op de recovery kwam, bleef ze maar in slaap vallen. Ook later de op de kamer was ze nog erg slaperig. Vanavond was ze weer goed aanspreekbaar.Ze heeft veel pijn aan haar rug omdat de huid erg strak staat. Gelukkig zijn Herman, Margreeth en Margreet B. langs geweest en allemaal erg lief voor haar.

Nu hopenlijk een beetje slapen vanacht en morgen sta ik weer naast haar bed.

Pieterjan

Laatste nieuws

De pc die me gaat opereren is net geweest en heeft me aan alle kanten opgemeten op betekend. Voor het mooiste resultaat gaat ze misschien toch een tissue expander plaatsen.De huid kan dan rustig worden opgerekt. Met een prothese heb je kans dat het weefsel na de operatie gaat slinken en moet er alsnog een operatie komen voor een grotere prothese. Aan de andere kant moet er met een tissue exp sowieso een operatie volgen, naar dat is dan een dagopname. Niet te vergelijken met deze operatie. Ze denkt drie keer opvullen, dat valt mee. Nou ja, ik moet het maar zien. Zij doet wat het beste is.
De verpleegkundige die me heeft ontvangen, vindt een week opname erg lang. De meeste mensen gaan met een dag of vier naar huis. Joepie! Maar ook dat moet ik maar afwachten. Overgave, overgave! Heb net een seresta gehad, dat doet de overgave ook veel goed.

Fijn vetrolletje

Vanmorgen was ik in het AvL om af te tekenen. Achter mijn rug hoorde ik termen als 'huideilandjes', 'horizontaal of verticaal litteken' en vooral ook 'mooie stevige huid' en 'fijn vetrolletje'. Dat fijne vetrolletje gaat min of meer naar de voorkant, net als een stuk huid van 8 bij 19 cm. De knappe dokters denken dat ik morgen een prothese kan krijgen. Dat zou geweldig zijn! Anders een tissue expander, maar die wordt dan niet aan mijn rib vast gehecht. Als ik die 8 opvulsessies moet, zal het dus niet zo pijnlijk zijn als de ene die ik in december heb gehad. Allemaal goed nieuws, wat mij vertrouwen heeft gegeven. 'Het komt goed', zei de plastisch chirurg bij het afscheid. Kijk, dat wil ik horen!

Ik word morgen om half elf geopereerd. De operatie zal een uur of drie duren. Mijn adres:

AvL
T.a.v. Deborah Ligtenberg
Afdeling 5A, kamer 7
Plesmanlaan 121
1066 CX Amsterdam

Bezoek is elke dag van 14.30 tot 19.30.

Zo, nu ben ik regelnichterig genoeg bezig geweest met al m'n opgeruim en gedoe. Groeten!

Nesteldrang

Ik heb dit weekend 5 kasten opgeruimd, 6 zakken kleding naar t leger des heils gebracht, administratie (veel administratie!) gedaan, m'n kantoor schoongemaakt, alle bedden verschoond en zelfs een nieuwe dekbedhoes gekocht zodat ik er straks goed gestyled bij lig (ook nog m'n uitgroei geverfd). Het lijkt verdorie wel nesteldrang!

31 mei

Het wordt 31 mei. De 30ste moet ik me om 11.00 uur melden bij de plastisch chirurg voor het aftekenen.'s Middags hoor ik dan hoe laat ik dinsdag aan de beurt ben. 'Zie er tegenop?' is de meestgestelde vraag van t moment. Ja, enorm, is mijn antwoord. Niet tegen de operatie zelf. Ik word goed verzorgd op de ok en lig daar bovendien het meest van de tijd te pitten. Ik zie op tegen het lichamelijk ongemak, de drains, pijn en t slechte slapen en vind het vooral voor de kinderen erg naar. Het verschil met de vorige keer is nu wel dat ze goed snappen dat ik van die gekke platte borst af wil. Heel anders dan in december toen er voor t oog niets aan de hand was en ik nogal geschonden het ziekenhuis uit kwam.
Er is weer een kookschema en voor de eerste dagen is de opvang voor de kinderen geregeld. Praktisch zijn we er klaar voor en ja, mentaal ook wel.